27 februari 2015

Geothermische warmtepomp - de boringen

Aangezien het groene aspect van onze woning en onze toekomst voor ons belangrijk zijn, kozen we voor de installatie van een verticale geothermische warmtepomp. Deze keuze hadden we al vroeg gemaakt, zelfs voor we hadden beslist met welke aannemer we gingen samenwerken. Geothermische energie is een relatief weinig gebruikte vorm van energie, maar deze vorm van energie zou wereldwijd kunnen helpen met het verminderen van de CO2 uitstoot en het reduceren van het gebruik van fossiele brandstoffen. Het is een uiterst duurzame vorm van energie die de warmte in de bodem gebruikt, welke continue wordt aangevuld vanuit de kern van de aarde. Het is een niet vervuilende, onuitputtelijke bron van verwarming in de winter en koeling in de zomer (dit geldt niet als je voor een horizontaal captatienet kiest). Via drie verticale grondboringen met sondes tot op een diepte van ongeveer 70 meter wordt er aardwarmte gewonnen in onze tuin. Vanaf een diepte van 23 meter is er een vergunningsplicht dus voor deze warmtepomp hebben we bij het gemeentebestuur een milieuvergunning (Vlarem 2) moeten aanvragen. De sondes gebruiken het Tichelmann systeem - een systeem met tegengestelde terugvoer. Twee even lange buizen gevuld met een speciale vloeistof zorgen ervoor dat er warmte wordt opgenomen en afgegeven bij een verschillende temperatuur.

De voorbije vier dagen is de firma Geodrill - APC uit Nijlen druk bezig geweest om de borigen uit te voeren, de sondes aan te sluiten en de nodige aansluitingen naar binnen te brengen. De eerste boring op de eerste dag verliep heel vlot (dat gaat hier snel gebakken zijn, dachten we). De tweede dag was echter een kleine ramp: de ganse dag gewerkt voor niets. Achteraf gezien heeft men misschien proberen te boren op een plaats waar er lang geleden een beerput heeft gestaan (maar wie kan zich de plaats juist herinneren?) - dus hoewel de boring gelukt was, kreeg men de sondes niet correct geplaatst. Een keer geprobeerd op een andere plaats, maar opnieuw zonder succes. De derde dag ging het opnieuw beter. Je moet dus echt wat geluk hebben met wat je juist in de bodem vindt. Gisteren werden de sondes met elkaar verbonden en werden de aansluitingen in de woning binnen gebracht (net op tijd want vandaag wordt de PUR gespoten).


20 februari 2015

Ventilatie (deel twee) (februari 2015)

In de vorige post over de ventilatie hadden we het vooral over het leggen van de leidingen. Ondertussen hebben we nu ook de ventilatie-unit geïnstalleerd. Aan de bovenzijde van de unit hebben we twee hoofdkanalen naar de muurdoorvoeren en twee hoofdkanalen naar de luchtverdeelkasten aangesloten. Het werken met de geïsoleerde hoofdkanalen (de dikke grijze buizen) was veel makkelijker dan de stugge blauwe buis die we naar elke kamer in huis hebben moeten leiden. De metalstuds van ons verlaagd plafond waren reeds aanwezig, dus soms was het wat lastig om de grijze buizen aan elkaar te zetten met de dichtingsring (boven onze hoofden - het is nogal precisiewerk). Maar tegelijk was het ook gemakkelijk om de grijze buizen te laten rusten op de metalstuds alvorens ze te monteren en vast te zetten. Zoals je kan zien op de foto's, hebben we er ook voor gekozen om twee geluidsdempers te gebruiken (de grijze buizen verpakt in 'aluminiumfolie'). De Vasco D400 zou de stilste moeten zijn op de markt maar hoe stiller hoe beter natuurlijk. Onder de unit hebben we ook een balsifon geïnstalleerd om de condensafvoer te garanderen (niet op de foto's). Wij hebben het werk gespreid over twee weekends - niet omdat het te veel werk was maar omdat we dachten dat er een tussenstuk ontbrak om de hoofdleiding op de unit te installeren. De DVD die als handleiding dient, toonde namelijk een tussenstuk dat wij niet hadden... Wij checkten dus even liever bij Dierickx en zij vertelden ons dat we de hoofdleidingen gewoon zonder tussenstuk in de unit konden steken. De debieten moeten nu nog vastgelegd worden en dan is het systeem klaar voor gebruik.


11 februari 2015

Gevelbekleding (januari-februari 2015)

Onze woning in houtskelet werd in december vorig jaar op 1 dag in elkaar gezet. Voor veel mensen in het dorp ging de snelle transformatie niet onopgemerkt voorbij. Langs verschillende kanten kregen we de vraag: daar komt dan nu een gevelsteen voor? Wel neen, wij zijn niet geboren met een baksteen in de maag dus daar komt geen gevelsteen voor. Wij kozen namelijk voor een combinatie van hout en pleister. De onderstaande foto's van huizen in Edmonton en Vancouver hebben gediend als inspiratie bij het ontwerp:



Op de website www.woodforum.be vonden we allerlei informatie over de duurzaamheid van verschillende soorten hout (een eerste belangrijk gegeven). Voorts bezochten we ook de bouwbeurs Hout en Habitat. De prijs van de gekozen houtsoort is natuurlijk ook van groot belang, voornamelijk voor de portemonnee. Zelf hebben we tot op de laatste moment eigenlijk getwijfeld tussen afzelia, meranti en ceder. Uiteindelijk is het ceder geworden (op aanraden van de aannemer) - geolied in een redelijk donkere kleur aangezien we de natuurlijke vergrijzing van het hout willen tegen gaan - en wij vinden het resultaat alvast geweldig. Het kiezen van de olie gebeurde via een relatief klein staaltje (een 5-tal verschillende kleuren op korte planken), dus het bleef toch afwachten hoe het eindresultaat eruit zou zien. De metaalplaat op de gemene muur is ook al geplaatst. De pleister moet nog volgen...  

 


03 februari 2015

Regenwater recuperatie... (januari 2015)

De installatie van onze regenwater recuperatie liep niet van een leien dakje. Het voorbije weekend hebben we eindelijk de installatie kunnen afronden. Laten we jullie na onze 'moeilijke' ervaring even wijzen op eventuele valkuilen en problemen. Vanuit de regenwaterput loopt er een wachtleiding naar onze technische ruimte (bij ons de berging aangezien we geen kelder of garage hebben). Een eerste probleem was de aansluiting van de regenwaterput naar de wachtleiding. Onze wachtleiding helde blijkbaar niet voldoende af want ongeveer 1 meter voor de regenwaterput maakt deze wachtleiding een scherpe bocht naar beneden. Je moet weten dat een PE leiding niet buigbaar is (vb. helemaal niet vergelijkbaar met een tuinslang). Samen met de PE leiding moet er dan ook nog een verlengsnoer door de wachtleiding om de regenwaterpomp aan te sluiten. Het is dus aan te raden dat de wachtleiding geen scherpe bochten maakt, dat zal je veel tijd en moeite uitsparen. Een tweede probleem was de plaats waar de wachtleiding binnen komt in de technische ruimte. Het is aan te raden dat je op voorhand specifiek bepaalt waar je regenwatersysteem gaat komen. Op de foto's zie je dat onze PE leiding ongeveer een halve meter van de muur naar boven komt - dus niet loodrecht onder de aansluiting van de motor van de regenwaterpomp. Gelukkig vond onze (schoon)vader een perfecte oplossing: een stukje grondplaat uitboren, enkele verlengstukken (bochten van 45 graden) toevoegen en de PE leiding naar boven brengen. Deze aansluiting zal verdwijnen in de PUR, dus daar ga je niets meer van merken. De regenwaterpomp in de regenwaterput hebben we op enkele stenen geplaatst zodat ze een beetje van de grond staat (zo staat die nooit in het slip als de regenwaterput vuil wordt). Het type pomp is Grundfos SB met een externe sturing PM2 (zonder handleiding in het Nederlands, we hebben het enkel met de prentjes moeten doen). Het water wordt binnen in de woning gefilterd met een Cintropur dubbele filter. Spijtig genoeg kunnen we het volledige systeem nu nog niet testen aangezien onze waterinstallatie nog niet afgewerkt en gekeurd is. Dat zal pas binnen enkele weken/maanden zijn, maar als er dan iets mis blijkt te zijn is de aansluiting van onze regenwaterpomp reeds verdwenen in de PUR en chape... Fingers crossed!



De buitenkant van de woning krijgt ook vorm: de geoliede beplanking in ceder wordt dezer dagen geplaatst. Na een paar dagen werken ziet het er al prachtig uit. We hebben speciaal voor een donkere olie gekozen en zijn zeer blij met het voorlopige resultaat. Het plaatsen van de pleister op de gevel zal nog enkele weken duren aangezien we daarvoor iets warmere temperaturen nodig hebben.